૪ રસ્તે મળી એક નવી દોસ્ત!

મુળ હું વાત કરી રહ્યો છું I.I.M ૪ રસ્તા ની!
મારે એ રસ્તા પર લગભગ રાજે આવવા જવાનું હોય અને એ ચાર રસ્તા પર લગભગ ઉભા જ રહેવાનું હોય! 
આપણે ટ્રાફિકના નિયમો નું પાલન કરીએ ને!!!!
ઘણી બધી મુવીઝમાં તમે જોયું જ હશે કે ચાર રસ્તા પર જેવા વાહનો આવે એટલે નાના નાના બાળકો અને થોડા યુવાન અને વૃદ્ધ ગરીબો આવી જાય અને આપણા વાહનો ની નજીક આવી જાય અને ભીખ માંગતા જાય! 
"ભીખ" શબ્દ આમ તો ખોટો જ છે પણ "સમજણ" માટે વાપરવો પડે!
જ્યારે આ દરિદ્રો આપણી નજીક આવે આપણા વાહનો ને અડે આપણને અડે એ ના જ ગમે એ સ્વાભાવિક છે.
એટલે આપણે એમને હડસેલી દઈએ અને ક્યારેક ગાળો પણ બોલી દઈએ છીએ!
ખરું ને!
ક્યાંક ને ક્યાંક એમાં હું પણ આવી ગયો!
આવો જ રોજીંદો અનુભવ મને બે જ દિવસ પહેલા થયો.
હું ૪ રસ્તા આગળ ટ્રાફિકમાં ઉભો અને એક છોકરી , લગભગ ૭ કે ૮ વર્ષ ની હશે , એ આવી અને કહે " સાહેબ ૫ રૂપિયા આપો ને!"
મુડ ઓલ્વેઝ સારો જ હોય છે એટલે મસ્ત સ્માઈલ સાથે પૂછ્યું "તારે પૈસા કેમ જોઈએ છે? હું તને બિસ્કીટ અપાવી દઉં."
સામે કોઈજ જવાબ નહિ!
કોઈ દરિદ્ર ને તમે પૈસા માંગવાનું કારણ પૂછો તો એ શું જવાબ આપી શકવાનો?
પણ આ તો એક નાની છોકરી હતી એટલે પૂછી જ લીધું!
પછી મેં એને પૂછ્યું કે "તારું નામ શું છે?"
"મંજુલા"
"મંજુલા, તું ક્યાં રહે છે?"
"પેલી મોટી કોલેજ છે ને iim, એની બહાર ચાલી માં!"
"તું ભણે છે?"
"હા, અમારી સામે એક સ્કુલ છે એમાં."
"સરસ. તો પછી કેમ માંગવા આવે છે અહી?"
કોઈ જ જવાબ નહિ.
"મંજુલા, ચાલ મને એમ કહે તું આખો દિવસ શું કરે?
"સાહેબ સવારે ઉઠી ને બ્રહ કરી ને સ્કુલે જવાનું પછી સાંજે પાછા આવીને અહિયાં "કામ" કરવાનું!"
"તું ક્યાય રમવા નથી જતી?"
કોઈ જ જવાબ નહિ.
"મંજુલા તારે ભણી ગણી ને આગળ નથી વધવાનું?"
"વધવું છે ને સાહેબ"
"પહેલી વાત! મને સાહેબ નહિ કહેવાનું. બીજી વાત આજ પછી ભીખ નહિ માંગવાની. કંઈક શીખવાનું પણ ભીખ નહિ માંગવાની. તારી સ્કુલ માં ટીચર ને પૂછવાનું. પણ ભીખ નહિ માંગવાની. મને પ્રોમિસ આપ કે તું હવે થી ભીખ નહિ માંગે."
થોડા ટાઇમ સુધી તો જોતી જ રહી.
"બોલ પ્રોમિસ આપીશ મને?"
એ જ સમયે પાછળ થી હોર્ન ના અવાજો શરુ થઇ ગયા. મને ખ્યાલ આવ્યો કે સિગ્નલ તો ઓન થઇ ગયું છે.
પણ હું ત્યાં જ ઉભો રહ્યો. અને ત્યારે જ ૭ કે ૮ વર્ષ ની મંજુલા એ મારા હાથ માં હાથ મૂકી ને કહ્યું "પ્રોમિસ સાહેબ. ઓહ શોરી શોરી! પ્રોમિસ ભાઈ"

બસ ત્યારે જ હું ત્યાંથી નીકળ્યો. એક મસ્ત અને સંતુષ્ટ સ્મિત સાથે.

આ જ વાત માનવ ની નજરે:
મંજુલા જેવા અનેક ગરીબ બાળકો આજે તમને ૪ રસ્તા પર મળતા હશે અને તમે એને અચૂક ધિક્કારતા પણ હશો.
જયારે પણ આવા ગરીબ બાળકો તમારી પાસે આવે અને માંગવાનું કે તમને "હેરાન" કરવાનું શરુ કરે ત્યારે એક સ્મિત સાથે અથવા તો શાંતિ થી એમની સાથે વાતો કરવાનું શરુ કરજો.
કદાચ તમને તમારું સ્ટેટસ નડશે.
પણ એને ૨ કે ૩ મિનીટ માટે ભૂલવાનો પ્રયાસ કરજો. બહુ સહેલું કામ છે.
અને એમની જોડે થોડી વાતો કરજો.
બહુ મજા આવશે.
કારણકે હડસેલ્વામાં તો આપણને મજા નથી જ આવતી એ પણ સત્ય છે તો પછી વાતો કરી ને દુનિયા ના આ ધુમાડા માંથી થોડી શાંતિ લઈએ અને આપીએ તો કેવું?
જરા શાંતિ થી વિચારજો.
તમને પણ કોઈ ૪ રસ્તે મળી જશે મસ્ત અને સંતુષ્ટ સ્માઈલ
કીપ મુસ્કુરાના & ટ્રાય ટુ કીપ સમ૧ મુસ્કુરાના :-).